1. "Nie czuję zdenerwowania przed wystąpieniem."
2. "To prezentacja dla kolegów z pracy."
3. "To tylko krótkie zebranie."
4. "Wiem o czym mam mówić."
5. "Miałem ćwiczenia z wystąpień publicznych przed maturą."
6. "Korzystam z PowerPointa."
7. "Nie korzystam z PowerPointa."
8. "Nie miałem czasu się przygotować, więc będę musiał coś wymyślić w ostatniej chwili."
Po prezentacji często tłumaczą dlaczego nie potrzebowali pomocy:
1. "Nie byłem wcale zdenerwowany."
2. "Nikt nie gwizdał."
3. "Kolega powiedział, że znakomicie mi poszło."
4. "Ludzie się śmiali i bili brawo, więc na pewno się podobało."
5. "Nie było żadnych pytań."
6. "Pokazałem wszystkie slajdy."
7. "Powiedziałem co chciałem."
Wszystko bardzo dobrze, z wyjątkiem tego, że zdenerwowanie nie jest miernikiem skuteczności, ludzie raczej nie gwiżdżą na prezentacjach, koledzy zwykle są mili, a brak pytań prawdopodobnie łączył się z chęcią szybkiego opuszczenia sali.
Prezentacja z celem
Skuteczna prezentacja pozwala zrealizować wybrany cel.
Dla szefa może to oznaczać zmianę zachowania pracowników.
Dla handlowca – zwiększenie sprzedaży.
Dla naukowca – zyskanie finansowego wsparcia dla projektu badawczego.
Dla rodzica – zmniejszenie liczby kłótni domowych.
Dla organizacji non-profit – zebranie pieniędzy i wolontariuszy do realizacji szlachetnej misji.
Planowanie następnego wystąpienia zacznij od zapisania odpowiedzi na pytanie: "Co słuchacze mają na koniec zrobić?"
Pracując nad prezentacją kieruj się przez cały czas tą myślą – zobaczysz, że częściej uda Ci się osiągnąć to, co zaplanowałeś.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz